Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

Μάθημα Ζωής! Από τις στιγμές που σου κόβουν την ανάσα!





Σας παραθέτω μια συζήτηση μεταξύ ενός παιδιού και του πατέρα του..

ΥΙΟΣ: Μπαμπά, μπορώ να σου κάνω μια ερώτηση;
ΜΠΑΜΠΑΣ: ναι, βέβαια, τί είναι;
 ΥΙΟΣ: Μπαμπά, πόσα χρήματα κερδίζεις την ώρα;
ΜΠΑΜΠΑΣ: Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά. Γιατί ρωτάς κάτι τέτοιο;
ΥΙΟΣ: Απλά θέλω να ξέρω. Σε παρακαλώ, πες μου.. Πόσα χρήματα κερδίζεις την ώρα από τη δουλειά σου;
ΜΠΑΜΠΑΣ: Αν επιμένεις τόσο, κερδίζω περίπου 50 ευρώ την ώρα.
ΥΙΟΣ: οοοοοο!  (και σκύβει το κεφάλι κάτω..)
ΥΙΟΣ: Μπαμπά, μπορείς να μου δανείσεις 20 ευρώ;

Ο πατέρας δείχνει περίεργος..

ΜΠΑΜΠΑΣ: Αν ο μόνος λόγος που με ρώτησες ήταν να δανειστείς χρήματα για να αγοράσεις ένα χαζό παιχνίδι ή κάτι ανούσιο, τότε προχώρα και πήγαινε στο δωμάτιο σου για ύπνο. Σκέψου γιατί είσαι τόσο εγωιστής. Δουλεύω πολύ σκληρά κάθε μέρα για τέτοιου είδους παιδιάστικη συμπεριφορά.

Το μικρό αγόρι πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα.

Ο άντρας κάθησε κάτω και σκεπτόμενος τα όσα έγιναν, θύμωσε ακόμη περισσότερο με τις ερωτήσεις του μικρού. Πως τολμάει να κάνει τέτοιες ερωτήσεις για να πάρει λίγα χρήματα;

Σε περίπου 1 ώρα, ο άντρας ηρέμησε και άρχισε να σκέφτεται:
Ίσως να χρειαζόταν κάτι πραγματικά να αγοράσει με αυτά τα 20 ευρώ και δεν ζητούσε τακτικά χρήματα. Ο άντρας πήγε στην πόρτα του μικρού παιδιού και άνοιξε.


ΜΠΑΜΠΑΣ: Κοιμάσαι αγόρι μου;

ΥΙΟΣ: Όχι μπαμπά, είμαι ξύπνιος.
ΜΠΑΜΠΑΣ: Σκεφτόμουν ότι ήμουν λίγο σκληρός νωρίτερα μαζί σου. Ήταν δύσκολη μέρα και ξέσπασα πάνω σου. Ορίστε τα 20 ευρώ που μου ζήτησες.
 

 Το μικρό αγόρι σηκώθηκε κατευθείαν και χαμογέλασε..

ΥΙΟΣ: ΟΟ , Ευχαριστώ πολύ μπαμπά!

Στη συνέχεια πήγε στο μαξιλάρι του και έβγαλε από εκεί και άλλα χρήματα. Ο άντρας είδε ότι το αγόρι είχε χρήματα και άρχισε να εκνευρίζεται ξανά. Το μικρό αγόρι μέτρησε τα χρήματα, και μετά κοίταξε τον πατέρα του:

ΜΠΑΜΠΑΣ: Γιατί ήθελες και άλλα χρήματα τη στιγμή που έχεις ήδη αρκετά;

ΥΙΟΣ: Γιατί δεν είχα αρκετά, τώρα όμως έχω!

Μπαμπά, τώρα έχω 50 ευρώ. Μπορώ να αγοράσω μία ώρα από το χρόνο σου; Σε παρακαλώ έλα νωρίς αύριο από τη δουλειά. Θέλω να φάμε μαζί.

Ο πατέρας συντετριμμένος αγκάλιασε το γιό του και ικέτευσε για συγχώρεση. Αυτό είναι μια μικρή υπενθύμιση για όλους εσάς που δουλεύετε σκληρά. Δεν πρέπει να αφήνουμε τον χρόνο να περνάει άδικα χωρίς να αφιερώνουμε λίγο στους ανθρώπους που πραγματικά αξίζει, σε αυτούς που είναι κοντά μας. Θυμάστε να μοιράζεστε αυτόν τον χρόνο των 50 ευρώ με ανθρώπους που αγαπάτε; Αν πεθάνουμε αύριο, η εταιρεία που εργαζόμαστε θα μας αντικαταστήσει σε λίγες ημέρες. Αλλά η οικογένεια και οι φίλοι είναι αυτοί που θα νιώσουν την απώλεια στις ζωές τους. Γι'αυτό αξίζει να κάνετε κάτι που θα σας δίνει χρόνο και όχι θα σας τον αφαιρεί.

Κάποια πράγματα είναι πιο σημαντικά..


2 σχόλια: